Ήρθαμε σήμερα στον Ι.Ν.Παναγίας Ντουραχάνης, συν Θεώ , ο καθένας με το δικό του κομμάτι από εσένα . Με μνήμες , με συναισθήματα, με εικόνες , με στιγμές , κάποιοι και με ολόκληρες ζωές... Σιωπηλά ο καθένας άνοιξε την καρδιά του φανερώνοντας αυτό το κομμάτι και κοινωνόντας το μέσα στο λυτρωτικό φως της κοινής προσευχής και λατρείας , εις μνημόσυνον αιώνιον...
και η απουσία της φυσικής σου παρουσίας , μετριάστηκε με την παρουσία σου στις καρδιές μας, να όχι μόνο εκεί ... ακόμα και οι πέτρες από όπου πέρασες , φωνάζουν το όνομά σου...
Χρόνια τώρα οι Γιαννιώτες γνωρίζαμε και γνωρίζουμε, ότι όχι οι οδοδείκτες αλλά τα έργα του , που κάναν πράξη τον λόγο του Ευαγγελίου , μας οδηγούσαν στο Άνθος της Ι. Μ. Ντουραχανης . Και η ευωδία της αγιασμένης του μορφής , άνθιζε στις καρδιές μας την πίστη ,την αγάπη ,την συγχώρεση, την ελπίδα .
Χρόνια τώρα παπα-Θανάση μου σε βρίσκαμε χωρίς οδοσήμανση... κι όταν αδυνατούσαμε ή μπερδευόμαστε , με τον έναν ή τον άλλον τρόπο , ερχόσουν εσύ και μας έφερνες κοντά σου και άρχιζες να σμιλεύεις , πότε με το έργο
και τον λόγο και πότε με την καταλυτική σιωπή και να αμβλύνεις τις κοφτερές γωνίες μας , δίνοντας μιαν άλλην όψη εσωτερικής πραότητας και πληρότητας... κάνοντας και εμάς , άλλους λιγότερο , άλλους περισσότερο , κοινωνούς της Παράδεισιας κοινωνίας σου με τον Χριστό...
Φωτεινός οδοδείκτης η μορφή σου στην καρδιά μας , μας δείχνει στα σκοτάδια της ψυχής μας , σταθερά το φως της Ανάστασης .
Ακούστηκε το Άξιος σήμερα κατά τα αποκαλυπτήρια . Εγώ θα πω Άγιος .
Κύριος οίδε ...
Γένοιτο ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου