Ἄρχοντες καὶ μεγιστάνες καὶ λοιπὴ φτωχολογιά, θάνατος μᾶς περιμένει, νέους, γέρους, καὶ παιδιά...

Δρόμος δίχως Θεό δὲν ἀντέχεται...

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Σειρά ραδιοφωνικών εκπομπών που επιμελείται και παρουσιάζει ο κ. Παύλος Κυριακίδης, καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, για το ραδιοφωνικό Σταθμό "Σπίνος 96 fm st".

Ὁ καθηγητὴς Δημήτριος Τσελεγγίδης καταθέτει τὶς δογματικές του διαφωνίες γιὰ τὴν μέλλουσα νὰ συνέλθει «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο»

Ὁ καθηγητὴς δογματικῆς τῆς Θεολογικῆς σχολῆς ΑΠΘ κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης, μιλάει ἀποκλειστικὰ στὸ «Ρωμαίικο Ὁδοιπορικό», γιὰ τὴν μέλλουσα νὰ συνέλθει «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο». Ἐκφράζει τὶς δογματικές του ἐπιφυλάξεις καὶ διαφωνίες σχετικὰ μὲ τὶς προσυνοδικὲς καὶ ὄχι μόνο ἀποφάσεις καὶ καλεῖ κλῆρο καὶ λαὸ νὰ μείνουμε «ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ», ὅπως ἔκαναν διαχρονικὰ ὅλοι οἱ Ἅγιοί μας. Διαβάστε τὰ ἐρωτήματα ποὺ τοῦ τέθηκαν…
Ἐρωτήματα πρὸς κ. Δημήτριο Τσελεγγίδη:

1) Μὲ τὴν σύγκλιση τῆς λεγομένης «Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου» τὸν προσεχῆ Ἰούνιο, στὴν φετινὴ ἑορτὴ τῆς Πεντηκοστῆς, ὁλοκληρώνεται μία προσπάθεια ποὺ ἔχει τὴν ἀφετηρία της στὶς ἀρχὲς τοῦ προηγούμενου αἰώνα, ἐπὶ πατριαρχίας Μελετίου Μεταξάκη καὶ συνεχίστηκε μὲ διάφορες προσπάθειες μέχρι τὶς μέρες μας. Θεωρεῖτε πώς στὸ διάστημα αὐτὸ ὑπῆρξαν δογματικὰ θέματα ἢ θέματα πού νὰ ἀπαιτοῦν τὸν οἰκουμενικὸ χαρακτήρα αὐτὸ τῆς Συνόδου, γιὰ νὰ ληφθοῦν ἀντίστοιχες ἀποφάσεις ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ἐν συνόλω; Μὲ ἄλλα λόγια ἡ Σύνοδος αὐτή, μὲ τὴν προοπτικὴ πού τῆς δίνεται ἀπὸ τοὺς διοργανωτές, ἔχει πραγματικὸ σκοπὸ ἢ χρησιμοποιεῖται ὡς πρόφαση γιὰ τὴν περαιτέρω προώθηση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ;

2) Τελικῶς, οἱ ἀποφάσεις τῆς ἐν λόγω Συνόδου κατὰ πόσο μπορεῖ νὰ εἶναι δεσμευτικὲς γιὰ τὸ Πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, ἂν ληφθοῦν τελικὰ ὅπως πάρθηκαν στὶς προσυνοδικὲς διαδικασίες;

3) Μὲ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο δρομολογήθηκαν οἱ ἐργασίες τῆς ἐν λόγω Συνόδου, τυχὸν κείμενα ποὺ ὑπεγράφησαν ἀπὸ ἀντιπροσώπους τῶν Ἐκκλησιῶν κατὰ τὶς προσυνοδικὲς συναντήσεις, γιὰ τὰ ὁποία ἀποδεδειγμένα δὲν ἔχουν λάβει γνώση οἱ Ἱεραρχίες - στὸ σύνολό τους - τῶν κατὰ τόπους Ἐκκλησιῶν, δὲν εἶναι δεσμευτικὰ ὅπως μᾶς λέτε. Θὰ τηρηθεῖ τελικῶς ἡ προϋπόθεση τῆς ὁμοφωνίας γιὰ τὶς τελικὲς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου;

4) Ὑπῆρξε ἀπάντηση τῆς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὶς ἐπιστολές σας γιὰ τὰ κείμενα τῆς Μεγάλης Συνόδου;

5) Τί προβλέπει τὸ κείμενο περὶ τῆς χορήγησης αὐτονόμου σὲ κάποια Ἐκκλησία; Ὑπάρχει φόβος νὰ κηρυχθοῦν ὡς αὐτόνομη Ἐκκλησία οἱ Νέες Χῶρες καὶ ἔτσι νὰ ὑπαχθοῦν στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο περίπου στὰ πρότυπα τῆς ἡμιαυτόνομης Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης;

6) Ἂν τελικὰ ἐγκριθεῖ τὸ κείμενο γιὰ τὶς σχέσεις μὲ τοὺς ἑτεροδόξους ἀπὸ τὴ Μεγάλη Σύνοδο χωρὶς σοβαρὲς ἀλλαγές, τί θὰ πρέπει νὰ γίνει ἔπειτα; Ποιὰ θὰ πρέπει νὰ εἶναι, ἡ ἐνδεδειγμένη ἀντίδραση (ἱεραρχῶν καὶ ἁπλῶν πιστῶν) στὴν περίπτωση αὐτή;

Πηγή: Ρωμαίϊκο Οδοιπορικό

«τόν Πάπα νά καταράσθε, διότι αὐτός θά εἶναι ἡ αἰτία»

Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς δίδασκε μέ παρρησία· «῞Ολαι αἱ πίστες εἶναι ψεύτικες. Τοῦτο ἐκατάλαβα ἀληθινόν, ὅτι μόνον ἡ πίστις τῶν ᾿Ορθοδόξων Χριστιανῶν εἶναι καλή καί ἁγία. Νά εὐφραίνεσθε ὅπου εἶσθε ᾿Ορθόδοξοι Χριστιανοί, καί νά κλαῖτε διά τούς ἀσεβεῖς καί τούς αἱρετικούς, πού περιπατοῦν εἰς τό σκότος».

Θλιβερό τό φαινόμενο τῶν ἐξισλαμισμῶν στίς μέρες του τόν ἔβγαλε ἀπό τό μοναστήρι. Μέ τά πυρφόρα κηρύγματά του ἐν πολλοῖς τό ἀναχαίτισε. Δέν μπόρεσε ὅμως τό ἴδιο νά ἐργασθεῖ στά ῾Επτάνησα· οἱ ἀποικιοκράτες Βενετοί καί Φράγκοι ἐκτελοῦσαν πιστά τήν ἐντολή τοῦ πάπα· «Δέν πρέπει νά λησμονῶμεν ὅτι οἱ ῞Ελληνες δέν ἔχουσιν πίστιν... Ὅθεν δέον νά τούς μεταχειριζώμεθα ὡς ἄγρια θηρία, νά τούς ἀποσπῶμεν ὀδόντας καί ὄνυχας» (᾿Εγκ. πάπα Παύλου, 18ος αἰ.).

῾Ο Πατροκοσμᾶς ἔφθασε ἐκεῖ· βιαίως ὅμως ἐκδιώχθηκε, ἀποδεικνύοντας ἔτσι διαχρονικό τό λόγο «Καλύτερα... τούρκικο φακιόλι παρά παπική τιάρα».

Στίς μέρες μας, καθώς διαγράφεται ἡ ὁριοθετική γραμμή πού οἱ Πατέρες ἔθεσαν μεταξύ ἀληθείας καί πλάνης, καί οἱ αἱρέσεις θεωροῦνται ἐκκλησίες -ἡ παπική μάλιστα χαρακτηρίζεται ἀδελφή- ἀποκτᾶ ἰδιαίτερη βαρύτητα ὁ λόγος του·

«τόν Πάπα νά καταράσθε, διότι αὐτός θά εἶναι ἡ αἰτία».

Πρόσφατα μέ ἀγωνία ἀκούσαμε ἀπό τόν πρόεδρο τῆς Γαλλίας, Νicola Sarkozy, ὅτι «῾Ο ἐξισλαμισμός τῆς Εὐρώπης εἶναι ἀναπόφευκτος». ᾿Επιβάλλεται, λοιπόν, ὅσο ποτέ νά ἐντρυφήσουμε στή διδασκαλία τοῦ Πατροκοσμᾶ, τόσο γιά νά ἀναχαιτίσουμε τόν ἐπερχόμενο ἐξισλαμισμό, ὅσο καί γιά νά ἀντισταθοῦμε στήν μασκοφόρα παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Α.

Πηγή:Ακτίνες

Περί ταπεινώσεως

«Χωρίς την ταπείνωση το παν είναι μηδέν.

Με την ταπείνωση το μηδέν γίνεται παν».

Μέγας Βασίλειος

«Όσα και ό,τι και αν χτίσεις ή ελεημοσύνη ή προσευχές ή νηστεία ή οποιαδήποτε άλλη αρετή, αν δεν φροντίσεις να βάλεις πρώτα θεμέλιο την ταπείνωση, μάταια κοπιάζεις, γιατί όλα θα πέσουν, όπως συνέβη με την οικοδομή εκείνη που είχε στηριχθεί στην άμμο. Διότι κανένα απολύτως από τα κατορθώματά μας δεν μπορεί να σταθεί χωρίς την ταπείνωση. Όποιο και να πεις, είτε την σωφροσύνη είτε την παρθενία είτε την περιφρόνηση των χρημάτων και όποιο

άλλο, όλα γίνονται ακάθαρτα και θεομίσητα και βδελυρά χωρίς τηνταπεινοφροσύνη».

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

«Υπάρχουν δύο ειδών ταπεινώσεις. Η πρώτη ταπείνωση είναι το να θεωρεί κανείς

Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως. Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Χατζῆ, Παναγία Ντουραχάνης.

Εὐαγγέλιο Κυριακῆς 3 Ἀπριλίου 2016

Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως

 Μάρκ. η΄ 34 – θ΄ 1

Εἶπεν ὁ Κύριος· ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν. τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; ὃς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων. Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ...

Άρη Ζεπάτου

"...Ἀμέσως τὴν ἄλλη στιγμὴ ὁ ἄνθρωπος τρομαγμένος ἀπὸ τὸ μὴ νόημα τῶν πραγμάτων ἀπὸ τὸ κενὸ τοῦ τίποτα, θὰ ἐπινοήσει ἕναν ἀκόμα περισπασμό, μιὰ ἀκόμα δονκιχωτικὴ ἐκστρατεία γιὰ νὰ καλύψει τὸ ἄπατο κενὸ ποὺ χάσκει μέσα του. Ἔτσι ὅλη ἡ ἀνθρώπινη ζωὴ καὶ ἱστορία κινεῖται ἀπὸ τὴν ἀπελπισμένη κίνηση τοῦ ἀνθρώπου νὰ συγκαλύψει τὸ μὴ νόημα τῆς ὕπαρξής του, νὰ κρύψει τὴν καθολική του ἀποτυχία, νὰ νοιώσει τὴν πλήρωση τῆς ἀπόλυτης εὐτυχίας μέσα του. Αὐτὰ ὁ ἄνθρωπος ἔχει μάθει νὰ τὰ ἀγνοεῖ ἢ ἀκόμα καὶ νὰ τὰ χλευάζει.  Ὅμως αὐτὴ ἡ ἄστοχη ἐνέργεια δὲν σημαίνει ὅτι αὐτὰ τὰ αἰτήματα δὲν εἶναι ἐγγεγραμμένα μέσα στὸν ἄνθρωπο μὲ τρόπο ἀνεξίτηλο.

 Παρατηρῆστε τὸν ὁποιοδήποτε ἄνθρωπο  θρησκευόμενο ἀδιάφορο ἢ ἄθεο.

Θὰ δεῖτε χωρὶς δυσκολία νὰ προβάλλει τὸ Ἀπόλυτο πάνω σὲ μιὰ ἰδέα σ’ ἕναν ἡγέτη σὲ μιὰ κοινωνικὴ οὐτοπία ἢ σ’ ἕναν ἔρωτα.

Αὐτὸς εἶναι ἕνας ἀπόλυτος νόμος τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς ἡ ἀναζήτηση τοῦ Ἁπόλυτου μ’ ὅλα τὰ μέσα καὶ μ’ ὅλους τοὺς τρόπους.

Ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ βρίσκεται σ’ ἔρεβος σκότους κι ἄγνοιας ὅμως ὅ,τι κι ἂν κάνει, τὸν ΘΕΟ ἀναζητᾶ καὶ πρὸς ΑΥΤΟΝ πορεύεται μέσα ἀπὸ ἀναρίθμητους δρόμους πλάνης..."

Περί νηστείας Γρηγορίου του Παλαμά

ταν λοιπόν νηστεύης και τρέφεσαι μ’ εγκράτεια, να μη αποθηκεύης γι’ αύριο τα περισσεύματα, αλλά όπως ο Κύριος πτωχεύοντας μας επλούτισε, έτσι και συ πεινώντας εκουσίως, χόρτασε τον ακουσίως πεινασμένο˙ τότε η νηστεία σου θα είναι σαν περιστερά που φέρει κάρφος ελαίας κι ευαγγελίζεται στην ψυχή σου την σωτηρία από τον κατακλυσμό.