Αρχιμ. Σαράντης Σαράντος: Ἡ νεοταξική δολοφονική μανία τῆς κυβέρνησης κορυφώνεται.

Οἱ ἅγιοι θεοφώτιστοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ἰσχυρίζονται ὅτι, ὅταν ὁ διάβολος ὑποψιάζεται τήν ἧττά του, μαίνεται, ἀγριεύει ἔτι περισσότερο, πιστεύο-ντας ὅτι μέ τή γενίκευση τοῦ πολέμου του, θά καταφέρει νά γίνει κυρίαρχος ὅλων τῶν πτυχῶν τῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων.

Αὐτή ἡ τακτική φάνηκε στήν προσπάθεια τῆς «κυβέρνησης» νά ματαιώσει τό συλλαλητήριο τῆς Κυριακῆς 20 Ἰανουαρίου 2019, κατεβάζοντας ἀρχικά τούς δικούς της ἀνθρώπους καλυμμένους μέ κουκοῦλες καί συνοδευόμενους ἀπό ἀκάλυπτους ἀστυφύλακες γιά νά ἐλέγχουν τάχα τή δύναμη καί τά καταστρεπτικά σχέδια τῶν κουκουλοφόρων.

Βλέποντας οἱ κυβερνῶντες νά γεμίζει τό κέντρο τῆς πρωτεύουσας μέ χιλιά-δες διαδηλωτές κατά τῆς συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν, δέν μπόρεσαν νά συγκρατήσουν τή μανία τους καί ἔδωσαν διαταγές διασπορᾶς ληγμένων χημικῶν ἐνάντια στά πλήθη τῶν διαδηλωτῶν. Δέν ὑπολόγισαν τήν παρουσία μικρῶν παιδιῶν καί εὐαισθήτων ὑπερηλίκων. Πάρα πολλά παιδάκια ἀλλά καί οἱ χιλιάδες τῶν διαδηλωτῶν ὑπέστησαν τίς ἀναπνευστικές καί ὀφθαλμολογικές συνέπειες τῆς δια-χύσεως τόνων χημικῶν.

Αὐτή ἡ συμπεριφορά τῆς κυβερνητικῆς τυραννίας ἦταν ἀναμενόμενη. Ἔχουμε ἀποκτήσει βαθιά πλέον ἐμπειρία τῆς συμπεριφορᾶς τῶν κρατούντων. Δέν εἶναι

Κυριακὴ 27 Ἰανουαρίου 2019, Ἀνακομιδὴ λειψάνων ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Κυριακὴ ΙΕ΄ Λουκᾶ: Ὁμιλία εἰς τὸν Ζακχαίον τὸν Τελώνην (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος)

Ὅσοι ἐπιθυμοῦν τὰ καλά, δέ διαφέρουν ἀπὸ τοὺς διψασμένους, ἀγαπητοί. Ὅσο δὲ βρίσκουν αὐτὸ ποὺ ζητοῦνε, τόσο ἀνάβει ἡ δίψα τους γιὰ ὅ,τι ποθοῦν. Καὶ τὴ νύχτα ὀνειρεύονται σὰ διψασμένοι τίς πηγές τῶν πόθων τους. Κι ὅταν ξημερώση πηγαίνοντας ἀπό τόπο σέ τόπο, μέ ἀεικίνητα μάτια βλέποντας γύρω, ἀναζητοῦν αὐτά πού ποθεῖ ἡ καρδιά τους. Κι ὅπως ὁδοιπόροι, πού σέ ὥρα μεσημεριοῦ διασχίζουν ἄνυδρο τόπο, ἀναγκασμένοι ἀπὸ τὴ δίψα βλέπουν γύρω τους πηγές· καὶ πολλὲς φορὲς θὰ τοὺς δῆς ν’ ἀνεβαίνουν καὶ βουνὰ ὅπου ὑπάρχει πηγή· κι ὅταν ἀπό μακριὰ τὴ δοῦν, χαίρονται καὶ συνεχίζουν τὴν πορεία τους πρὸς αὐτὴ μέ βιάση· ἔπειτα φθάνουν στὴν πηγὴ καὶ σβήνουν μὲ τὸ νερὸ τὴ δίψα τους· τέτοιοι εἶναι κι οἱ φίλοι τοῦ Χριστοῦ. Τὴν ἡμέρα ἀναζητοῦν τὸν ποθητό τους Χριστὸ μὲ καλά ἔργα καὶ τὴ νύχτα εἶναι κοντά του μὲ τὴν προσευχή κι ὅταν κοιμοῦνται βλέπουν στὸ ὄνειρό τους ὅτι περπατοῦν μαζί του.

Ὅταν στὰ ὁράματά τους τὸν ἰδοῦν ἀπὸ μακριά χαίρονται κι ἀναγαλλιάζουν καθὼς οἱ διψασμένοι, ὅταν βροῦν τὶς πηγὲς ποὺ ποθοῦν. Κι ὅταν ξυπνήσουν

Κυριακὴ ΙΕ΄ Λουκᾶ: Ἡ μετάνοια τοῦ Ζακχαίου (Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς) (Λουκ. ιθ΄ 1-10)

Όποιος θέλει να δει το Χριστό, πρέπει να σκαρφαλώσει πνευματικά, να υπερβεί τη φύση, γιατί ο Χριστός είναι ανώτερος απ’ αυτήν. Είναι πιο εύκολο να δεις ένα βουνό όταν είσαι πάνω σ’ ένα λόφο, παρά όταν βρίσκεσαι σε μια κοιλάδα. Ο Ζακχαίος ήταν κοντόσωμος άνθρωπος. Επειδή ήθελε πολύ να δει το Χριστό όμως, σκαρφάλωσε σ’ ένα ψηλό δέντρο. Εκείνος που θέλει να πλησιάσει το Χριστό πρέπει να εξαγνιστεί, γιατί θα συναντήσει τον Άγιο των αγίων, τον Ιερό των ιερών. Ο Ζακχαίος είχε μολυνθεί από τη φιλοχρηματία και την ασπλαχνία. Έτσι όταν αποφάσισε να συναντήσει το Χριστό, έσπευσε να εξαγνιστεί με μετάνοια και με έργα ελέους.Μετάνοια είναι η απομάκρυνση απ’ όλους τους παλιούς δρόμους που πατούν τα πόδια των ανθρώπων, αυτούς που ακολουθούν οι σκέψεις κι οι επιθυμίες τους, και η επιστροφή σ’ έναν καινούργιο δρόμο: στο μονοπάτι του Χριστού. Πώς όμως μπορεί να μετανοήσει ένας αμαρτωλός αν η

Εὐαγγέλιον Κυριακῆς 27 Ἰανουαρίου 2019, ΙΕ΄ Λουκᾶ (Λουκ. ιθ΄ 1-10)

Tῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ­διήρχετο ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν ῾Ιεριχώ· καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι καλού­μενος Ζακχαῖος, καὶ αὐτὸς ἦν ἀρχιτελώνης, καὶ οὗτος ἦν πλούσιος, καὶ ἐζήτει ἰδεῖν τὸν ᾿Ιησοῦν τίς ἐστι, καὶ οὐκ ἠδύνατο ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τῇ ἡλικίᾳ μικρὸς ἦν. καὶ προδραμὼν ­ἔμπροσθεν ἀ­­­νέβη ἐπὶ συκομορέαν, ἵνα ἴ­­­­­δῃ αὐτόν, ὅτι ἐκείνης ­ἤμελλε διέρχεσθαι. καὶ ὡς ἦλθεν ἐπὶ τὸν τό­πον, ἀναβλέψας ὁ ᾿Ιησοῦς εἶδεν αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· ­Ζα­κ­χαῖε, σπεύσας ­κατάβηθι· σήμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ σου δεῖ με μεῖναι. καὶ σπεύσας κατέβη, καὶ ὑπεδέξατο αὐτὸν χαίρων. καὶ ἰδόντες πάντες διεγόγγυζον λέγοντες ὅτι παρὰ ἁμαρτω­λῷ ἀν­δρὶ εἰσῆλθε καταλῦσαι. ­σταθεὶς δὲ Ζακχαῖος εἶπε πρὸς τὸν Κύ­­ριον· ἰδοὺ τὰ ἡμίση τῶν ὑπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς, καὶ εἴ τινός τι ἐσυκο­φάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν. εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ᾿­Ιησοῦς ὅτι σήμερον ­σωτηρία τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο, καθότι καὶ αὐτὸς υἱὸς Ἀβραάμ ἐστιν. ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ­ἀπολωλός.

 

 

'Αλλος σου έκλαψε εις τα στήθια, αλλ' ανάσαση καμμιά· άλλος σου έταξε βοήθεια και σε γέλασε φρικτά.

Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή,
σε γνωρίζω από την όψη που με βία μετράει τη γη.

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Εκεί μέσα εκατοικούσες πικραμένη, εντροπαλή,
κι ένα στόμα εκαρτερούσες, «έλα πάλι», να σου πεί.

'Αργειε νάλθει εκείνη η μέρα κι ήταν όλα σιωπηλά,
γιατί τά 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά.

Δυστυχής! Παρηγορία μόνη σού έμενε να λές
περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις.

Κι ακαρτέρει κι ακαρτέρει φιλελεύθερη λαλιά
το ένα εκτύπαε τ' άλλο χέρι από την απελπισιά

Κι έλεες:

Ξύπνα καημένε μου ραγιά

Χωρίς λόγια...

Ὑπεραγία Θεοτόκε...

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σὲ ἀνατίθημι, 

Μήτηρ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην σου.

πηγή φωτογραφιών: Τρελογιάννης 

Ἀπ'τὰ κόκαλα βγαλμένη τῶν Ἐλλήνων τὰ ἱερά...