Ἡ θεραπευτικὴ εἶναι γιὰ ὅλους, ἔτσι οἱ Κανόνες ὅ,τι ἔχουν μέσα τὸ ἔχουν γιὰ λόγους θεραπευτικοὺς καὶ ἀκριβῶς γι΄ αὐτὸν τὸν λόγο ἡ ἀκρίβεια τῶν Κανόνων περνάει καὶ ἀπὸ τὸν χῶρο τῆς οἰκονομίας. Ὑπάρχει ἀκρίβεια τῆς θεραπευτικῆς, ἀλλὰ κατὰ τὰ μέτρα τῆς ἀσθενείας, τῆς προθέσεως, τῆς διαδικασίας ποὺ τὸ ἔκανε, ὑπάρχει ἄλλη θεραπευτική. Ἴδιο καρκίνο ἔχουν δύο ἀσθενεῖς, ἀπὸ ἄλλη αἰτία δημιουργήθηκε, σὲ ἄλλη φάση βρίσκεται, ἄλλη θεραπεία σηκώνει ὁ ὀργανισμὸς τοῦ ἀσθενοῦς. Ἄρα ὑπάρχει ἡ ἀκρίβεια τοῦ Κανόνος, δηλαδὴ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ ἀμφισβητίσει αὐτὸ ποὺ λέει ὁ Κανόνας, ἀλλὰ ταυτόχρονα ἡ Ἐκκλησία μὲ τοὺς Ἐπισκόπους – πνευματικοὺς κάνει τὴν θεραπευτικὴ καὶ κατ΄ οἰκονομία.
Προσέξτε κάτι ποὺ θὰ πῶ, δὲν ὑπάρχει οἰκονομία στὴν ἁμαρτία,