Ὡς τῶν Ἀποστόλων Πρωτόκλητος, καὶ τοῦ Κορυφαίου αὐτάδελφος, τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων Ἀνδρέα ἱκέτευε, εἰρήνην τῇ οἰκουμένῃ δωρήσασθαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.

 

Ο Ανδρέας, ψαράς στο επάγγελμα και αδελφός του Αποστόλου Πέτρου, ήταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και τον πατέρα του τον έλεγαν Ιωνά. Επειδή κλήθηκε από τον Κύριο πρώτος στην ομάδα των μαθητών, ονομάστηκε πρωτόκλητος.

Ο Ανδρέας (μαζί με τον Ιωάννη τον ευαγγελιστή) υπήρξαν στην αρχή μαθητές του Ιωάννου του Προδρόμου. Κάποια μέρα μάλιστα, που βρισκόντουσαν στις όχθες του Ιορδάνη κι ο Πρόδρομος τους έδειξε τον Ιησού και τους είπε «ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου», οι δύο απλοϊκοί εκείνοι ψαράδες συγκινήθηκαν τόσο πολύ, που χωρίς κανένα δισταγμό κι επιφύλαξη αφήκαν αμέσως τον δάσκαλο τους κι ακολούθησαν τον Ιησού.

Η ιστορία της ζωής του Ανδρέα μέχρι την Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψη, υπήρξε σχεδόν ίδια με εκείνη των άλλων μαθητών. Μετά το σχηματισμό της πρώτης Εκκλησίας, ο Ανδρέας κήρυξε στη Βιθυνία, Εύξεινο Πόντο (μάλιστα ο Απόστολος, είναι ο ιδρυτής της Εκκλησίας του Βυζαντίου αφού εκεί εγκατέστησε πρώτο επίσκοπο, τον απόστολο Στάχυ (βλέπε 31 Οκτωβρίου) κι αυτού διάδοχος είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης), Θράκη, Μακεδονία και Ήπειρο. Τελικά, κατέληξε στην Αχαΐα.

Στην Αχαΐα, η διδασκαλία του καρποφόρησε

Ἱ. Μ.Παναγίας Δουραχάνης, ὁμιλία Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἰωαννίνων κ.Μάξιμου: Ὀρθή πίστη και ἔργα

 

Τέσσερα χρόνια μετά ...

 

 Ήρθαμε σήμερα στον Ι.Ν.Παναγίας Ντουραχάνης, συν Θεώ , ο καθένας με το δικό του κομμάτι από εσένα . Με μνήμες , με συναισθήματα, με εικόνες , με στιγμές , κάποιοι και με ολόκληρες ζωές...   Σιωπηλά ο καθένας άνοιξε την καρδιά του φανερώνοντας αυτό το κομμάτι και κοινωνόντας το μέσα στο λυτρωτικό φως της κοινής προσευχής και λατρείας , εις μνημόσυνον  αιώνιον...
και η απουσία της φυσικής σου παρουσίας , μετριάστηκε  με την παρουσία σου στις καρδιές μας, να όχι μόνο εκεί ... ακόμα και οι πέτρες από όπου πέρασες , φωνάζουν το όνομά σου...

Χρόνια τώρα οι Γιαννιώτες γνωρίζαμε  και γνωρίζουμε,  ότι όχι  οι οδοδείκτες αλλά τα έργα του , που κάναν πράξη τον λόγο του Ευαγγελίου , μας οδηγούσαν στο Άνθος της Ι. Μ. Ντουραχανης . Και η ευωδία της αγιασμένης του μορφής , άνθιζε στις καρδιές μας  την πίστη ,την αγάπη ,την συγχώρεση, την ελπίδα  .
Χρόνια τώρα παπα-Θανάση μου σε βρίσκαμε χωρίς οδοσήμανση... κι όταν αδυνατούσαμε ή μπερδευόμαστε , με τον έναν ή τον άλλον τρόπο , ερχόσουν εσύ και μας έφερνες κοντά σου και άρχιζες να σμιλεύεις , πότε με το έργο 
και τον λόγο και πότε με την καταλυτική σιωπή και να αμβλύνεις τις κοφτερές γωνίες μας , δίνοντας μιαν άλλην όψη εσωτερικής πραότητας και πληρότητας...  κάνοντας και εμάς , άλλους λιγότερο , άλλους περισσότερο , κοινωνούς της Παράδεισιας κοινωνίας σου με τον Χριστό...
Φωτεινός οδοδείκτης η μορφή σου στην καρδιά μας , μας δείχνει στα σκοτάδια της ψυχής μας , σταθερά το φως της Ανάστασης .

 Ακούστηκε το Άξιος σήμερα κατά τα αποκαλυπτήρια . Εγώ θα πω Άγιος .
Κύριος οίδε ...
Γένοιτο ...

 

 

Ονοματοδοσία οδού με το όνομα του μακαριστού παπα-Θανάση ηγουμένου ΙΜ Παναγίας Δουραχάνης

 

 

 

Δουραχάνη, 29-11-2025 

 Σε μια λιτή τελετή - μετά το 4ο ετήσιο μνημόσυνο - έγιναν τα αποκαλυπτήρια και η επίσημη ονομασία της επαρχιακής οδού από το χωριό της Αμφιθέας ως την Ιερά Μονή Παναγίας Δουραχάνης με το όνομα του μακαριστού Ιερομονάχου Αθανασίου Χατζή ηγουμένου της ΙΜ Παναγίας Δουραχάνης με την παρουσία του μητροπολίτη Ιωαννίνων κ.Μάξιμου, του Περιφερειάρχη Ηπείρου κ. Καχριμάνη Αλέξανδρου, του Αντιπεριφερειάρχη Ηπείρου κ. Κίτσιου Κώστα, των αντιδημάρχων κ. Παλάσχα Πέτρο, κ.Σίντο Στέφανο, κ.Πρέντζα Βαγγέλη καθώς επίσης των μελών της αδερφότητας Δουραχάνης, προσκυνητών και φίλων

4ο ἐτήσιο μνημόσυνο τοῦ μακαριστοῦ Ἰερομονάχου Ἀθανασίου Χατζῆ

 

 

Μετά το μνημόσυνο έγινε η ονοματοδοσία του δρόμου που οδηγεί στην ιερά μονή Παναγίας Δουραχάνης

"ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗΣ Ηγούμενος ΙΜ Ντουραχάνης"  

με την παρουσία αρχών των Ιωαννίνων:

 του μητροπολίτη Ιωαννίνων κ.Μάξιμου, του Περιφερειάρχη Ηπείρου κ. Καχριμάνη Αλέξανδρου, του Αντιπεριφερειάρχη Ηπείρου κ. Κίτσιου Κώστα, των αντιδημάρχων κ. Παλάσχα Πέτρο, κ.Σίντο Στέφανο, κ.Πρέντζα Βαγγέλη καθώς επίσης των μελών της αδερφότητας Δουραχάνης, προσκυνητών και φίλων

 

 

 

 

Ἀνακοίνωση

 

 

 

 

Ἁγία Αἰκατερίνη

 

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ο υμνωδός την ονομάζει «πανεύφημον νύμφην Χριστού» την Αγίαν Αικατερίναν και πολύ δικαίως γιατί η Αγία ως μόνον νυμφίον της ψυχής της είχε κάνει τον Χριστόν. Η ζωή της πραγματικά πολύαθλος κατέπληξε τους πάντας. Η σοφία και η γνώσις, όλη η επιστήμη του καιρού της είχε γίνει κτήμα της. Όλα όμως τα περιφρόνησε για την αγάπη του μοναδικού Νυμφίου, του Χριστού.

Και όμως η σοφία του κόσμου αυτού δεν την παραπλάνησε, ούτε η γήινη φιλοσοφία. Την έθεσε στην υπηρεσία της αληθινής φιλοσοφίας, για να ελκύση στην πίστι του Χριστού τους φιλοσόφους του καιρού εκείνου και τους ρήτορας.

Υπέμεινε πολλά βασανιστήρια και φυλακίσεις και απ' όλα αυτά την εγλύτωσε θαυματουργικά ο Κύριος. Τέλος παρέδωσε την αγία ψυχή της με μαρτυρικόν διά ξίφους θάνατον, διά να πρεσβεύη από τότε για όλους, όσοι επικαλούνται την προστασία της. Ιδιαιτέρως τιμάται εις το όρος Σινά από τους μοναχούς της Μονής Σινά, γιατί θαυματουργικώς μετεφέρθη το σώμα της επί του όρους αυτού.

Νομίζομεν ότι μεγάλην ωφέλειαν θα λάβη ο αγαπητός αναγνώστης από την ανάγνωσιν του βίου της Αγίας Αικατερίνης, γι' αυτό και προβαίνομεν εις την έκδοσιν του φυλλαδίου αυτού με την ευχήν όπως η Μεγαλομάρτυς «αιτήται πάσι το μέγα έλεος».

Γνωριμία με τον Ιησού Χριστό

Η Αγία Αικατερίνη γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια και μαρτύρησε κατά την εποχή των ασεβών βασιλέων Μαξιμιανού, Μαξεντίου και Μαξιμίνου (305-313). Ήταν κόρη του ηγεμόνος της Αλεξανδρείας Κώνστα (ή Κέστου) φημισμένη για το κάλλος της και τη σοφία, διότι είχε μορφωθή με τα διδάγματα της ελληνικής παιδείας και γνώριζε Όμηρο, Βιργίλιο, Αριστοτέλη, Πλάτωνα και άλλους αρχαίους συγγραφείς.


Πολλοί πλουσιώτατοι άρχοντες της συγκλήτου την ζήτησαν σε γάμο από την μητέρα της, που ήταν κρυφή χριστιανή εξ αιτίας του διωγμού, που κίνησε ο Μαξιμιανός. Οι συγγενείς και η μητέρα της την συμβούλευαν να παντρευθή για να μην περιέλθη η βασιλεία του πατέρα της σε ξένο άνδρα, αλλά η Αικατερίνη αγαπούσε

Καλῶς ἤρθατε!

 

 

Προτείνουμε να ανοίξετε σε πλήρη οθόνη για καλύτερη ανάγνωση

 

 

 

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 23 Νοεμβρίου 2025 (Θ΄ Λουκᾶ, Λκ. ιβ΄ 16-21)

 

ἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ἀνθρώπου τινὸς πλουσίου εὐφόρησεν ἡ χώρα· καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων· τί ποιήσω, ὅτι οὐκ ἔχω ποῦ συνάξω τοὺς καρπούς μου; καὶ εἶπε· τοῦτο ποιήσω· καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω, καὶ συνάξω ἐκεῖ πάντα τὰ γενήματά μου καὶ τὰ ἀγαθά μου, καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ μου· ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου. εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεός· ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται; οὕτως ὁ θησαυρίζων ἑαυτῷ, καὶ μὴ εἰς Θεὸν πλουτῶν. ταῦτα λέγων ἐφώνει· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.